پذیرش شکست؛ تکنولوژی برد.

ادامه‌ی آن‌چه گفته شد با قلمی به‌تر.

حدودا یک‌سال پیش (شنبه, ۱۱ بهمن ۱۳۹۹، ۰۸:۰۹ ب.ظ) بود که در این بلاگ اولین یادداشت خود را منتشر کردم. تحت تاثیر چند عکس و فیلم به این نتیجه رسیده بودم که تکنولوژی یا باصطلاح آن دوران‌م، فن‌آوری یا فناوری به‌ضرر جامعه است و باید آن را متوقف کرد. قلمی ضعیف با محتوایی عجولانه و بی‌فکر موجب تولید یک‌محتوای ناجالب شده است.

در این مدت که فعالیت در بلاگ را متوقف کرده بودم، آموختم و آموختم. گام اول تردید است؛ گام دوم یقین به تردید و گام سوم پذیرش نادانی. حقیقت آن است که انسان با تنوع زنده است. تنوع حاصل نیاز است و نیاز خود پدیدآمده از نیازتراشی و نیازتراشی هم معمولا محصول اندیشه‌ی سرمایه‌داران جهانی است. حاصل این چرخه، این است که 'نمی‌توان بدون تکنولوژی زندگی کرد و اگر هم بشود، به‌تر است که نشود'. در حقیقت باید مدیریت شود تا این‌که صورت مسئله پاک شود. به‌عنوان مثال شخص من استفاده‌ی محدودی از شبکه‌های اجتماعی دارم و چه خوب که 'instagram' ندارم. محیطی فاسد و آلوده که تنها انتشار مهم است. انسان عجله کند تا منتشر کند؛ این غلط است. 

دست به قلم شدن بعد از مدتی طولانی، دشوار است. قلم، فکر می‌خواهد و آرامی.

1400/10/22 _- Wed, January 12, 2022